Powrót smoleńskich upiorów

Prof. Michał Kleiber, prezes Polskiej Akademii Nauk jako pierwszy, po wakacyjnej przerwie, postanowił wrócić do Smoleńska. Wyprzedził w tym nawet Antoniego Macierewicza, którego PiS na razie dość skrzętnie chowa, aby nie psuć ogólnego wizerunku partii i coraz lepszych notowań w opinii publicznej.Profesor śmiało Smoleńsk naszej pamięci przywrócić pragnie. Oto bowiem wystosował listy do Macieja Laska, szefa komisji badania wypadków lotniczych i specjalnego zespołu prostującego obecnie rewelacje tak zwanych ekspertów Macierewicza, liczących wybuchy na skrzydłach i w wielu innych miejscach oraz do samego Antoniego Macierewicza, aby oba te zespoły urządziły debatę. Debata proponowana (to jest nawet wezwanie do debaty, a więc inicjatywa w swej wymowie mocna) przez prof. Kleibera nie jest pomysłem nowym. Sam zresztą przypomina, że proponował ją już w kwietniu, a teraz robi tylko drugi krok. Jest to jednak krok wyjątkowo niefortunny. Czasem lepiej zrobić o jeden krok mniej, niż o jeden za daleko.

Nie bardzo wiadomo, po co nam taka debata akurat dzisiaj i o czym miałaby być. Na razie działalność zespołu Laska, który już wielokrotnie, fachowo, rzetelnie i bardzo obszernie prostował wybuchowe rewelacje, sprawdza się. Temperatura spadła, na tyle, na ile o ile w ogóle może spaść temperatura wokół smoleńskiej katastrofy. Ona rządzi się nie prawami fizyki, nie wiedzą o rzeczywistym stanie samolotu czy kwalifikacjach jego załogi, ale prawami politycznymi. Dziś PiS – owi wygodniej smoleńską brzozą kołysać bardziej umiarkowanie lub nie kołysać wcale, bo to daje polityczny profit. Przyjdzie czas na brzozę, to się nią pokołysze.

Nie pojawiły się więc ostatnio żadne nowe rewelacje, nie ma jeszcze raportu prokuratury, choć już powinien być. Jest w dalszym ciągu podstawowy dokument państwowej komisji, który, wzywając do debaty, prezes PAN faktycznie kwestionuje. Są też oczywiście tak zwani eksperci Macierewicza, których argumenty upadają w zderzeniu z wiedzą zawartą w raporcie państwowym, które prezes PAN obecnie swoją postawą wyjątkowo dowartościowuje. Czyżby tego nie widział? Być może zresztą prezes PAN sam posiadł wiedzę dodatkową, która nakazuje mu wezwanie do debaty, ale niech ją w takim razie ujawni. Może przestudiował dokładnie raport komisji państwowej i uważa go za dokument niewiarygodny? Niech więc to wyraźnie powie, a nie tworzy jakieś wyimaginowanej równowagi stron, w sytuacji, kiedy żadnej równowagi nie ma, bo jest bezwzględna partyjna rozgrywka prowadzona przez Prawo i Sprawiedliwość.

Zresztą nie tylko prof. Kleiber wzywał do debaty. Chciał jej także Maciej Lasek, pod jednym wszakże warunkiem. Ponieważ raport państwowej komisji jest ogólnie dostępny i każdy może się z nim zapoznać, niech więc tak zwani eksperci Macierewicza przedstawią swoje dokumenty, obliczenia, a nie tylko ogólne polityczne przekazy. Komisja Laska się z nimi zapozna i będzie się mogła do nich fachowo odnieść. Oczywiście w merytorycznej rozmowie, za zamkniętymi drzwiami, bez udziału mediów, bo udział mediów tę sprawę zmienia natychmiast w polityczne widowisko, co też dla prof. Kleibera powinno być oczywiste. To chyba była uczciwa propozycja? A jednak z niej nie skorzystano, bo nie o naukową uczciwość tu chodzi, ale o forsowanie własnych przekonań politycznych.

Od dawna twierdzę, że w sprawie smoleńskiej katastrofy nauka polska się nie spisała. Zostawiła rzecz państwowej komisji, udawała, że jej to nie dotyczy i dopiero, gdy głupstwa się rozlały zaczęły się nieśmiałe próby sprostowań. Na ogół z zastrzeżeniem, że jednak są wątpliwości. Jakie wątpliwości tego już najczęściej nie precyzowano, choć wskazywano bardziej na to, co działo się na ziemi, przed startem niż w powietrzu, kiedy zapadała decyzja o lądowaniu w warunkach, które się do lądowania nie nadawały. Tak jakby naukowcy bali się własnych poglądów, aby kogoś politycznie nie urazić. Jedynym środowiskiem, które miało odwagę zmierzyć się z pancerną smoleńską brzozą byli piloci, którzy bzdurze twardo się przeciwstawiali.

Wezwanie prof. Kleibera do debatowania teraz o Smoleńsku prestiżu nauki polskiej nie podniesie, samo zaś wezwanie wyłącznie dziwi i prowokuje pytanie, o co tu właściwie chodzi? Czy o to, aby wyciągnąć PiS na smoleńskie pole, czy o to, aby raz jeszcze podważać ustalenia państwowej komisji? Jak mogą wyglądać smoleńskie publiczne debaty widzieliśmy już w przeszłości. Prof. Kleiber chce transmisji choćby przez internet, bo ma być wszystko dostępne dla publiczności. Każda transmisja to zaproszenie do politykowania, bo trudnej materii samej katastrofy, sposobu powstawania zniszczeń, rozrzutu poszczególnych elementów samolotu widz i tak nie pojmie. To są rozmowy dla specjalistów. Tak więc wezwanie prezesa PAN ze swej natury jest gestem politycznym.