Uwolnienie mediów gorąco popieram

Prawo i Sprawiedliwość pomaszerowało w obronie zagrożonej demokracji oraz zagrożonej wolności mediów. W kwestii demokracji nie mam uwag.

Jeżeli bardzo duża opozycyjna partia w wyniku wyborów nie może dojść do władzy, nawet jeśli te wybory wygrywa, to rzeczywiście demokracja może być w jakimś momencie zagrożona. Tej partii może bowiem przyjść do głowy, aby tę wyrwaną jej wyborczą kartkę odebrać na przykład siłą. Co bardziej krewcy już przecież roją o rodzimym Majdanie.

W kwestii demokracji możemy się oczywiście różnić w ocenie przyczyn zagrożenia. Niektórzy uważają, że tak dzieje się z powodu braku jakiejkolwiek zdolności koalicyjnej partii Jarosława Kaczyńskiego, on sam – że z wyniku spisków i fałszerstw. Dowody na brak zdolności koalicyjnej są. Na spiski i fałszerstwa – brak, choć czas najwyższy, aby prokuratura przynajmniej spróbowała się dowiedzieć, co liderzy PiS o fałszerstwach wiedzą więcej, niż dotychczas do sądów donieśli. Wydaje się, że na razie nie donieśli niczego istotnego.

Nie mam jednak wątpliwości, że wolności mediów trzeba bronić. I to bezwarunkowo. Przekonałam się o tym właśnie 13 grudnia 2014 roku (33 lata temu przekonałam się o tym bardzo boleśnie po raz pierwszy, kiedy gazety zamknięto, a nas, dziennikarzy, weryfikowano).

Otóż wszystkie główne kanały informacyjne dawały to samo – od rana do późnego popołudnia manifestację Prawa i Sprawiedliwości. Prawie jak generała Jaruzelskiego pamiętnego 13 grudnia 1981.

Nie jest możliwe, aby w kraju pluralistycznym wszystkie główne media pokazywały dokładnie to samo i to przez wiele godzin, gdyby znajdowały się w stanie jakiej takiej wolności. Może pokazywały niezbyt dokładnie, gdyż niektóre wypowiedzi manifestantów zagłuszali zgromadzeni w studiach komentatorzy, powtarzający do znudzenia te same treści (w końcu ile razy można powiedzieć, że PiS wyprowadza ludzi na ulice, bo niby wygrał wybory, a nie rządzi). To już jednak kwestia profesjonalizmu.

Generalnie jednak wszystkie zachowały się jak na komendę: nic, tylko PiS. Mnie osobiście bardzo brakowało innych głosów z pochodu, na przykład eurodeputowanego Ryszarda Czarneckiego, który najwyraźniej jest głównym bohaterem Sierpnia, stanu wojennego i podziemnej Solidarności w PiS, a może ma ważkie dowody na sfałszowanie wyborów. Nie wiem jednak, o czym prawił, bo był zagłuszany i to nadaje się do protestu. Eksponowany był bowiem tak wyraźnie, że wyrósł na jednego z głównych kreatorów marszu w obronie mediów.

Z tego jednolitego frontu, prawdziwego frontu medialnej jedności narodu, wyłamała się ponoć jedynie Telewizja Trwam, która relację zaczęła z godzinnym opóźnieniem. KRRiT powinna zastosować bezwzględnie karę za to zaniedbanie, które dowodzić może, że gdzieś tam skrawki wolności pozostały, co pod znakiem zapytania stawia jedno z głównych przesłań marszu PiS. Tu o rzeczy tak wielkie chodzi, że żadnych wątpliwości być nie może.

Dodatkowych argumentów na rzecz zniewolenia dostarczały zresztą inne sobotnie obrazki. Oto dziennikarzy skoszarowano na dachu jednego autobusu puszczonego przed czołem pochodu, a wiadomo, że z pierwszego rzędu trudno wyjść niezauważonym. A więc dziennikarze musieli uczestniczyć od początku do końca. To już po prostu niewola.

Gdyby ktoś chciał innych argumentów na rzecz zniewolenia, służę. Obowiązkowe transmisje z każdego posiedzenia komisji smoleńskiej Antoniego Macierewicza, obowiązkowe transmisje każdej konferencji prezesa Kaczyńskiego, i to bez względu na to, czy ma coś co powiedzenia, czy nie. A jak już na przykład o rządzie, to głównie o tym, czy premier Kopacz powinna Kaczyńskiego przeprosić (prezesa zawsze trzeba przepraszać, o tym pani premier powinna była wiedzieć, ale ponieważ jest jakimś tam babsztylem, co odkrył jeden z pisowskich dziennikarzy, to może jeszcze nie wiedzieć), bo celnie zauważyła, że po marszu nikt nie musiał niczego podpisywać, każdy mógł pójść do domu, usiąść w fotelu i obejrzeć raz jeszcze prezesa PiS. Tym razem w każdym dzienniku.

Czy tak realizuje się wolność mediów? Mam wątpliwości. Dlatego postulat obrony wolności mediów gorąco popieram.